Historia Parafii pw. św. Jana Chrzciela w Olsztynie k. Częstochowy

1349 r.

Pierwsze wzmianka o Olsztynie z roku 1349 znajduje się w kronice Janka z Czarnkowa. Początkiem osady był niewątpliwie zameczek na skale wzniesiony przez jakiegoś niemieckiego przybysza. Pierwotna nazwa brzmiała Holstein ( wydrążona skała) i odnosiła się do licznych grot w tutejszych skałach wapiennych. Kazimierz Wielki umocnił pierwotną warownię. W 1370 r. Olsztyn wraz z ziemią wieluńską dostał się jako lenno Władysławowi Opolczykowi, lecz Władysław Jagiełło unieważniwszy to nadanie, odebrał w 1396 r. Olsztyn i jako starostwo wcielił do Korony. U podnóża zamku tworzyła się osada, której Kazimierz Jagiellończyk w 1448 r. nadał prawo miejskie niemieckie.

1552 r.

Parafię Olsztyn erygował 26 lutego 1552 r. abp gnieźnieński Michał Dzieżgowski, który wydzielił ją z parafii Mstów. Pozostawała w pewnej zależności od parafii macierzystej, a proboszczami byli długo Kanonicy Regularni Laterańscy ze Mstowa. Pierwotny kościół drewniany, zbudowany prawdopodobnie jeszcze przed założeniem parafii, spalił się wraz z całym Olsztynem 1 września 1719 r.

1729 r.

Obecny kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, w stylu barokowym, został zbudowany w latach 1722-29 z kamienia pochodzącego z ruin zamku, przez ks. Alina Łęczyńskiego, z pomocą, z pomocą finansową starosty olsztyńskiego Jerzego Lubomirskiego, a wyposażony z funduszów jego następcy Wojciecha Męcińskiego. Konsekrowany był 9 listopada 1729 r. przez biskupa inflanckiego Augustyna Wessla.

Obecnie kościół został gruntownie odnowiony. Przywrócono główne wejście pod wieżą. W podziemiach kościoła można zobaczyć przez szybę w wieku trumny zmumifikowane ciało Konfederata barskiego. Historykom nie udało się ustalić jego tożsamości. Istnieje przypuszczenie, że mógł to być bliski współpracownik Kazimierza Pułaskiego.

Odpust Parafianly

Corocznie wielu parafian i gości, nieraz z dalekich stron, gromadzą odpusty parafialne: ku czci św. Jana Chrzciciela 24 czerwca, a zwłaszcza odpust Przemienienia Pańskiego w niedziele po 6 sierpnia, który stał się odpustem głównym.